-
1 powierzyć
глаг.• вверить• вверять• возлагать• возложить• доверить• доверять• доверяться• положить• поручать• поручить• свершить• совершать• совершить* * *powierz|yć\powierzyćony сов. 1. поручить;\powierzyćjakąś sprawę поручить какое-л. дело; 2. доверить, вверить;\powierzyć pieniądze доверить деньги; \powierzyć tajemnicę доверить (поверить) тайну; \powierzyć czyjejś opiece
вверить чьему-л. попечению+1. zlecić 2. zawierzyć
* * *powierzony сов.1) поручи́тьpowierzyć jakąś sprawę — пору́чить како́е-л. де́ло
2) дове́рить, вве́ритьpowierzyć pieniądze — дове́рить де́ньги
powierzyć tajemnicę — дове́рить (пове́рить) та́йну
powierzyć czyjejś opiece — вве́рить чьему́-л. попече́нию
Syn:zlecić 1), zawierzyć 2) -
2 powierzyć
powierzać k-u (A) (zlecić) jemanden betrauen, jemanden beauftragen (mit D); (oddawać do dyspozycji) übertragen;powierzać czyjejś opiece in jemandes Obhut geben -
3 opieka
сущ.• забота• защита• обеспечение• опека• опекунство• охрана• охранение• патронаж• патронат• поддержка• покровительство• предохранение• прикрытие• протекция• хранение* * *opie|ka♀ 1. забота, попечение ň;powierzyć czyjejś \opiekace оставить на чьё-л. попечение; roztoczyć \opiekakę nad kimś, czymś окружить заботой кого-л., что-л.;\opieka nad matką i dzieckiem охрана материнства и детства;
2. юр. опека+2. opiekun stwo
* * *ж1) забо́та, попече́ние npowierzyć czyjejś opiece — оста́вить на чьё-л. попече́ние
roztoczyć opiekę nad kimś, czymś — окружи́ть забо́той кого́-л., что́-л.
opieka nad matką i dzieckiem — охра́на матери́нства и де́тства
2) юр. опе́каSyn: -
4 powierz|yć
pf — powierz|ać impf Ⅰ vt 1. (zlecić) powierzyć komuś coś to entrust sb with sth- powierzyć komuś trudne/odpowiedzialne zadanie to entrust sb with a difficult/responsible task- powierzyć komuś zrobienie czegoś to entrust sb with doing sth- powierzono nam zorganizowanie zebrania we were entrusted with organizing the meeting- powierzyć komuś główną rolę to give sb a leading role- powierzyć komuś dowództwo nad armią to give sb command of an army2. (przekazać) to entrust- powierzyć komuś swoje oszczędności to entrust one’s savings to sb- powierzyć kogoś/coś czyjejś opiece to entrust sb to sb’s care3. (wyjawić) to confide [tajemnicę]- powierzyć komuś swój sekret to confide one’s secret to sbⅡ powierzyć się — powierzać się to entrust oneself- powierzać się czyjejś opiece to entrust oneself to sb’s careThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powierz|yć
-
5 powierzać
powierzać k-u (A) (zlecić) jemanden betrauen, jemanden beauftragen (mit D); (oddawać do dyspozycji) übertragen;powierzać czyjejś opiece in jemandes Obhut geben
См. также в других словарях:
powierzyć — dk VIb, powierzyćrzę, powierzyćrzysz, powierzyćwierz, powierzyćrzył, powierzyćrzony powierzać ndk I, powierzyćam, powierzyćasz, powierzyćają, powierzyćaj, powierzyćał, powierzyćany 1. «zlecić coś komuś do wykonania, zlecić jakąś funkcję; poddać… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
opieka — ż III, CMs. opiece, blm 1. «troszczenie się, dbanie o kogoś, doglądanie, pilnowanie kogoś, czegoś; strzeżenie, dozór» Baczna, czuła, troskliwa opieka. Opieka macierzyńska, ojcowska. Opieka lekarska, prawna, społeczna. Powierzyć, polecić (się)… … Słownik języka polskiego
oddać — 1. Oddać, co się komuś należy «być sprawiedliwym w stosunku do kogoś, potraktować kogoś w sposób odpowiedni»: Rozumiem, nie podoba się władzom, że wieś razem z księdzem oddaje, co się należy, pomordowanym? T. Bojarska, Świtanie. 2. podn. Oddać… … Słownik frazeologiczny
oddawać — 1. Oddać, co się komuś należy «być sprawiedliwym w stosunku do kogoś, potraktować kogoś w sposób odpowiedni»: Rozumiem, nie podoba się władzom, że wieś razem z księdzem oddaje, co się należy, pomordowanym? T. Bojarska, Świtanie. 2. podn. Oddać… … Słownik frazeologiczny
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
